ja nie jestem fanem społeczeństwa obywatelskiego. Chyba nawet już o tym kiedyś pisałem.

Choć odczuwam dolegliwie jego brak. Może Pan to uznać za paradoks, ale to trochę chyba jest skrzywienie zawodowe, obawiam się. Przewaga wiedzy nad doświadczeniem osobistym. Czy cóś.

A może po prostu skuwek alergii, która powoduje, że na wsi nie mogę żyć?

Ale co do zasady, To się z panem zgadzam.

Ale też powiem inaczej: przez lata żyle w spółdzielni mieszkaniowej i to oznaczało doskonałą izolację. Nikogo nie znalem. I nie potrzebowałem. Od dekady mieszkam w małej wspólnocie właścicieli i nagle się okazało, że wszystkich znam. I czasem z tego coś wynika. To zabawne może, ale od świadomego sąsiedztwa trzeba zaczynać.

Pozdrawiam wielkomiejsko, z widokiem na budowę