Owszem, tylko, że nie o tym była mowa. Racjonalną stronę psychiki (duszy – wyjaśnienie dla pani G…) kształtuje się poprzez instrukcję. Do tego używa się niemal wyłącznie języka, więc słów. Natomiast emocjonalną stronę duszy (psychiki – wyjaśnienie dla pani G…) kształtuje się poprzez warunkowanie. Tej pani psycholożce chodziło o to, że słowo może służyć do kształtowania racjonalnej i emocjonalnej strony psychiki (du… :)), bo może służyć do udzielania instrukcji i jako bodziec. Tylko to miało się nijak do meritum zagadnienia.

Mam, tylko Pani jeszcze o tym nie wie. :)

No właśnie tu jest pies pogrzebany. Emocjonalne nie jest tożsame z nieracjonalne. Emocjonalna część psychiki (duszy…) obejmuje wyłącznie tę część duszy (psy…), która odpowiada za pozytywne lub negatywne ustosunkowanie się podmiotu odczuwającego emocje do obiektów tych emocji. Emocje muszą mieć znak. A jaki znak mają normy?

Wiedza tajemna mnie nie rusza. Stereotypy również. Mój model psychiki wyjaśnia znane mi zjawiska opisywane w literaturze przedmiotu lepiej niz jakikolwiek inny, dlatego będę się go trzymał. :)

A skąd Pani wie? Po prostu może ona tak samo oprzeć się na fałszywych przesłankach jak rozum i tylko o to mi chodziło. :)

I vice versa