Proszę Pani, ja sobie tylko tak trochę żartuję.

Choć fakt, dowcip u mnie przyciężki dosyć. I mam skłonność ku melancholii.

Kiedyś z poszliśmy rodzinnie do kina na utwór dramatyczny zatytułowany King Kong. Kobiety moje domowe się śmiały, proszę pani, do rozpuku, a ja ciężko przeżyłem ten wzruszający dramat, opowiadający o kryzysie wieku średniego i niewczesnym zadurzeniu się poważnego faceta, z dorobkiem i posiadającego szacunek na wyspie, do płochej blondynki, w kinofiakacji zatrudnionej.

Ale tak już jest. Kobieta człowieka nie zrozumie…

Pozdrawiam, zastanawiając się, czy to aby Narew była, czy może jednak Bug…