nic Pan nie uraził – to raczej ja sie obawiałam, że uraziłam nieco, bo Pan tu w końcu, w zasadzie, jest u siebie, no to co ja będę. No ale widzi Pan: tak to już jest, jak się odbiorcy u twórcy rozpanoszą. Po kanapie skaczą w butach. Na stoliku do kawy zostawiają ślady łap wysmarowanych budyniem. No utrapienie.

Ale co zrobisz, jak nic nie zrobisz – jak mówią ostatnio na uniwersytecie, co moje młodsze dziecko donosi.

A jak Panu to jeszcze dobrze robi na ego, to jest w porzadku.

Tak tu sobie piszę, bo moi klienci stoją w korku o czym doniesli, to mogę sobie popaplać. Więc jeszcze tylko doniosę, że odeszłam od maszyny na dwie godziny, włączyłam, patrzę – a tu wszystko jest jak było: czcionka,rozmiar, rodzaj.

Świat jest piękny.

zdrowia…