Moje misie też poznikały gdzieś... Te prawdziwe, najprawdziwsze.

Został taki jeden jeszcze. Ma dziwną historię. To miś, którego miałam dostać od pewnego P z miłości. I nie dostałam, bo… Znowu mieszam historie!
W każdym razie dostałam go trzy lata później, a o prawdziwej historii misia dowiedziałam się kilkanaście lat później…

I ten miś jest, ale jest nie taki znowu stary przecież.

Ten z baryłką ukochany, brązowy, wytarty od przytulania i miętoszenia poszedł sobie.
I moja ukochana lalka Ania.

Jednak widzisz, jakoś tam to wszystko żyje. Jest. Odkurzone odzyskuje kolory.

Cud pamięci.