Ja nie marzyłam o tym, że one ożyją tylko, że się ujawnią. To poważna różnica jest.

Przygody za to układałam inaczej i komu innemu. Taka dziecinna zabawa, teraz to by może to nazwali jednoosobowym rpg czy jak.

Twój Franio mi uświadomił, że ja nie miałam ze sobą w szpitalu nikogo tak ważnego. Było to w roku 82 i… Znowu to robię. To jest na inny raz historia.

Teraz uważaj porada profesjonalisty: zapierdolenie za ruszenie Frania jest reakcją naturalną, nie świadczącą o chorobie psychicznej. No.

Zdrowiejemy wolno, ale jednak. Okazało się, że oskrzela nam się zapaliły. Zdarza się. Wygląda na to, że chyba jednak jeszcze nie umrę.

pururu