Ze mną co do zaistnienia istoty ludzkiej nie polemizuj. Polemizuj z naukowcami. Przecież celowo przywołałem opinie naukowe byś nie twierdziła- jak Igła, – że to racje fanatyczka.

Natomiast to co napisałaś powyżej można skomentować następująco:

- ponieważ naukowcy mają różne zdanie(nie przedstawiasz stanowiska naukowców tych innych) to tak naprawdę nic nie wiemy.

Celowo przywołałem dr Witolda Simona który się w tym specjalizuje od strony psychologicznej i terapeutycznej aby pokazać, że utrata dziecka poprzez zabiegu aborcyjnym to nie tylko konflikt sumienia ale także problem psychiczny związany z tym, że świadomość macieżyństwa kobiety, świadomość tego, że nosi małego człowieka jest tak wielka, że opinie naukowców którzy twierdzą, że to nie człowiek ale coś “bliżej nie określonego” można włożyć między bajki.

Ja to piszę jako mężczyzna, Ty zaś jesteś kobietą więc pewnie lepiej rozumiesz o czym mówię. Nie pisze o tym wg siebie, lecz piszę o tym po doświadczeniu pracy terapeutycznej z kobietami które nie mogą sobie poradzić ze świadomością, że zabiły swoje dziecko.. .

Owszem można mówić, że dziecko z gwałtu to nie swoje… – ale tak tylko można mówić, gdyż psychika Kobiety wskazuje post-factum co innego.

Praca terapeutyczna jest diagnozowaniem przyczyny post factum i powstała nie jako wymysł z założenia apriori ale pojawiła się wtedy gdy zaczęły się zgłaszać po pomoc.
W Kanadzie bum aborcyjny nastąpił w ubiegłym wieku na wielką skalę, więc problemy z traumą jak efekt bumerangu wróciły bardzo mocno. Jest tam bardzo zaawansowany system pomocy osobom dotkniętym aborcją: i nie tylko dotyczy to terapii dla Matki ale i Ojca, Męża, dzieci. Gdyż odreagowanie aborcji prowadzi do zaburzeń w relacjach w rodzinie. DO męża, dzieci, nawet osób postronnych – jeśli wiedziały i były zaangażowane w aborcję.

W Polsce nie jest tak źle z tym gdyż sakrament pokuty – wybaczenie Boga, daje pomoc by dzięki wierze w Boże miłosierdzie pojednać się z zabitym człowiekiem, pojednać się z Bogiem i rozpocząć nowe życie.

Jednak raczej ten kto ma Wiarę nie decyduje się na aborcję. Więc terapia skierowana jest dla Kobiet a przynależność religijna nie ma znaczenia.

Pozdr.

************************
“Kto pyta nie błądzi…”