“Gretchen, nie zauważasz jednej poważnej rzeczy:

1. Życie ludzkie nie jest hipotezą. Przytoczyłem Ci argumenty naukowe w poście.
2. Jest chronione prawem.
3. Okoliczność gwałtu nie sprawia, że powołana do życia istota ludzka nie jest człowiekiem”

Nie zauważam w Pana opinii zatem trzech poważych spraw, a nie jednej. Mniejsza zresztą o to, smuci mnie że zaczynam nabierać wątpliwości co do tego czy Pan wnikliwie czyta komentarze czy tylko wyłapuje z nich pewne zdania, które potwierdzają Pańskie hipotezy odnośnie piszącego.

Mnie akurat nie trzeba przekonywać do tego kiedy zaczyna się życie. Pisałam o tym bardzo wyraźnie w pierwszym wczorajszym poście do Pana. Wszystko co napisałam dalej z tym się łączy.

“Nie zauważasz, że dajesz mi Twój argument do ręki – z perspektywy różowej chmurki piszesz o życiu ludzkiem gdyż nie opierasz się na nauce lecz na spekulacjach teoretycznych. “

I znowu to samo. Zauważam, o czym wyraźnie napisałam.
Myśl, którą nakreśliłam: to nie ma znaczenia czy pozbawiamy życia już istniejącego czy dopiero takiego, które bez cienia wątpliwości się pojawi, miała wyrażać tyle że z pewnej perspektywy nie ma znaczenia, który moment uznamy za początek życia ponieważ tak czy inaczej dokonując aborcji to życie zabijamy.
Rozumie Pan czy niekoniecznie?
Powinien Pan się postarać, bo to argument za Pańską walką.

“Argument z filmu nie jest żadnym argumentem.”

To nie był argument z filmu. To była osobista refleksja kobiety nigdy nie zgwałconej, która doświadczyła silnych przeżyć widząc gwałt wyłącznie na ekranie. Znowu zapytam, rozumie Pan?
Jeśli filmowa scena może wywołać takie uczucia to co dzieje się z kobietą w sytuacji realnego gwałtu?

“Pod warunkiem, że cudze wybory nie naruszają status quo czyjegoś życia.”

Ależ ja właśnie pisałam o takich wyborach między innymi!

“Zastanawia mnie fakt, że obrońcy zgwałconych kobiet nie postulują żadnej pomocy psychologicznej na dotkniętej tym doświadczeniem lecz jedynie interesuje ich umożliwienie kobiecie aborcji. Tak, jakby aborcja działała na kobietę terapeutycznie – pomagała w dojściu do zdrowia psychicznego.”

Panie Poldku w jakim świecie Pan żyje?
Z pewnością nie w tym co ja, jeśli jednak w tym samym to opowiada Pan nieprawdziwe historie. W oparciu o co Pan tak twierdzi?

Uświadomię Pana. Otóż pomoc psychologiczna i psychoterapeutyczna dla takich kobiet jest faktem. Nie słyszałam nigdy, by jakikolwiek terapeuta czy psycholog nakłaniał kobietę do aborcji w sytuacji gwałtu zamiast udzielić jej pomocy. W szczególności nie słyszałam o tym, by ktoś traktował aborcję w tej sytuacji jako panaceum na problemy natury psychologicznej.
Czy Pan ma środowisko szeroko pojętych “pomagaczy” za bandę idiotów?

“A wylewanie łez nad kobietą wciskając jej “w brzuch” konieczności aborcji jest wg mnie nadużyciem “

W tej sprawie wypowiedział się już Pan Lorenzo. Ja pozwolę sobie dołączyć się do Jego zdania.
Wybór i nakaz są po przeciwnych stronach.