Myślę, że w naszej wymianie zdań kluczowe jest słowo “konieczne”. Otóż ja właśnie nie czuję potrzeby dotarcia na drugi brzeg, a więc i szukania przewodnika. Zwłaszcza, że interesując się od lat historią i psychosocjologią religii mam szereg spostrzeżeń, którymi nie chcę się tu dzielić, by nie urazić Twoich uczuć religijnych.

Wracając do mojej postawy, chrześcijański pisarz, Tolkien, w “Silmarillion” stworzył odłam elfów o nazwie Avari. W skrócie, były to te spośród tych istot, które odmówiły “podróży na Zachodni Brzeg”. Ich przeznaczeniem stała się walka ze złem, które siłą rzeczy pozostało na wschodnim, co wielu przypłaciło ulegnięciem złu. Doznało ono jednak kilku przykrych niespodzianek z ich strony ;)

I tak nie będę miał nic do gadania. Z tym również zero problemu :) Kolejny obrazek, tym razem z tekstem, to “Into The West” Annie Lennox z ekranizacji “Władcy Pierścieni”.

Lay down
Your sweet and weary head
Night is falling
You have come to journey’s end
Sleep now
And dream of the ones who came before
They are calling
From across a distant shore

Why do you weep?
What are these tears upon your face?
Soon you will see
All of your fears will pass away
Safe in my arms
You’re only sleeping

What can you see
On the horizon?
Why do the white gulls call?
Across the sea
A pale moon rises
The ships have come to carry you home

And all will turn
To silver glass
A light on the water
All Souls pass

Hope fades
Into the world of night
Through shadows falling
Out of memory and time
Don’t say
We have come now to the end
White shores are calling
You and I will meet again
And you’ll be here in my arms
Just sleeping

And all will turn
To silver glass
A light on the water
Grey ships pass
Into the West

PS Dzięki Grzesiu :)