Nie wiem czy znalazło się u jakichś bliskowschodnich bóstw. Jednak Żydzi mówiąc o Bogu, zawsze dodawali: Bóg ABrachama, Izaaka, Jakuba itd. Więc nie tylko go identyfikowali przez Nazwę: JAHWE, ADONAI, ELOHIM.

Jahwe to najpowszechniej używane w Biblii Hebrajskiej. Właściwe znaczenie imienia Jahwe podaje 2 Mż 3,14: “Jestem który jestem”. Według tej etymologii słowo “Jahwe” pochodzi od czasownika hājāh – być, znajdować się; nie chodzi tu przy tym o bycie w sensie abstrakcyjnym, lecz o skuteczną, zbawczą obecność Boga w historii Izraela. Imię Jahwe zostaje objawione Mojżeszowi w kontekście zapowiedzi wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej. Bóg jest obecny okazując swoją moc i zbawiając swój lud. Do objawienia danego Mojżeszowi na górze Horeb nawiązuje też Jezus, mówiąc o sobie w Ewangelii Jana: “Ja jestem” (J 8, 58).

Sami Izraelici bali się wymawiać tego imienia, gdyż w uważali, że niegodne wymawianie może się źle skończyć. Stąd też wobec Boga częściej używano imienia: Anonaj( PAN ) i Elohim ( BÓG ).

Pozdrawiam.
************************
Drążę tunel.. .