To prosty przepis jest.

Jak z Panike gadałem, pomidorowym guru salonowym, tak mi jakoś wyskoczył, spod czupryny.

Sam go nie jadłem, ale zapach czuję. Dobry.

Dla wszystkich dobry. Można go wzbogacać.

O plasterek kiełbasy, boczku, brokuła.

Pieczarka może być, ale też nie musi.

Sery, również, jakie kto lubi, ja znalazłem w lodówce kawałek wędzonego.

Ale do środka, w bebechy, dałbym ostry, kozi też może być.

A teraz przepis, z przeniesienia od Panike.

 "Pomidor jak pomidor

Sam w sobie do dupy jest.
O czym świadczą też listy do autora, oraz napisy na murach. Nocą czynione.

CZERWONYM Pomidorom, mówimy stanowcze NIE*, no chyba że z cebulą - czasem wraża ręka nakreśli, nocą drugą.

I teraz jak czytałem, te pomidorowe obelgi, to przepis wspaniały przyszedł mi do głowy.

Bierzemy takiego dojrzałego, ogródkowego, pomidora ( ilość sztuk dowolna).
Ścinamy mu jednym cięciem szaszki ( nóż kuchenny może być ) osełedec, wierzch łba znaczy.
Drążymy wnętrze, niczym wysublimowane smakowo bebechy Nameste, i w ten wydrążony środek wkładamy kawałek fety, ( albo) bryndzy, albo rokpola.
Nakrywamy onego pieczarką bez ogonka, tę małym plasterkiem żółtego sera, za przybranie, kapinki czerwonej, mielonej papryki mającego.
I do pieca go, skubańca krzakowego.
Zapiec, tak coby ten żółtek się zrumienił potężnie.
Pomidor gorący i na wpół surowy winien być.

- {Po rozkrojeniu, ciepła, lejąca, serowa małmazja ma ze środka wypłynąć, a pieczarka, lekko przypieczona, jako zakąska i przystawka}. Myślę, że z wiejskim chlebem, lub bułką grakhamką i masłem.

Teraz to wymyśliłem.
Na poczekaniu. I zrobię.
Jak kto odważny, to proszę bardzo.
Ano obaczym.

*Pisownia zgodna z Radiem Maryja i Naszym Dziennikiem."

Kto pierwszy ten lepszy, niech się podzieli wrażeniami z wynalazku.

Ja, pewnie dopiero w łykend.

Smacznego.

Igła