Mad Dog ubolewa nad odejściem HT-P. Zastanowiłem się trochę nad tym, bo w końcu kreowanie nieistniejących bytów blogowych nie jest mi, jako nieistniejącemu bytowi internetowemu, obce.

Kiedy HT-P się pojawiła się na S24 uznałem to za świetny, choć jednorazowy dowcip. Zdziwiłem się kontynuowaniem tej formuły. Jeszcze bardziej zdziwiłem się jej przeniesieniem na TXT. Zresztą przestałem czytać, bo mnie to nie bawiło.

Dojmująco odczuwałem nieobecność pewnego Kota, który chyba sam odczuł wyczerpanie się formuły.

Z uwagami Odysa zasadniczo się zgadzałem, ale mailem nadzieję, że doprowadzą one do odnowienia formuły. Niektóre kierunki odnowienia tej formuły nawet różni dobrzy ludzie proponowali. Ale najpierw Odysa wyśmiano ogólnie, a potem zaatakowano dość brutalnie. Agresja doprowadziła do zgłoszenia komentarza do Administratora. Administrator wywalił na rykowisko. Bloger się uraził i wyprowadził.

Prosta historia i tylko nie wiem, czego Mad Dog żałuje. Sam dostał przy okazji i całkiem za niewinność, bo HT-P uporczywie nie rozumiała, dlaczego jego nick pojawia się na rykowisku obok jej wywalonego komentarza.

Jej komentarz zgłosiły, co najmniej dwie osoby: Odys i ja. Nie lubię rzucania kotami.

A że na rykowisko? Przecież nick Mad Doga, dlatego tam był, że jego wypowiedź też się na rykowisku znalazła. Jakoś to przeżył.

Są odejścia przykre i nie. Są ciche i głośne.

Mnie jest żal Wyrusa, bo go świadomie i celowo ignorowałem, a przez to nie miałem okazji porozmawiać. I Docenta, z odwrotnych powodów – bo miałem okazję parę razy porozmawiać z nim o różnych marginaliach. I fajne to były rozmowy.

Bardzo lubię ilustrowane zdjęciami opowiadania Mad Doga.

Ciągle pada…

wczoraj to już nic się nie działo, moim zdaniem.

Działo się w sobotę, w niedzielę i w poniedziałek.

Wczoraj implodowało.

Zdrowia życzę

Właściwie to sama pozbawiłam się możliwości wzięcia udziału w “dzianiu się”, teraz przyglądam się krajobrazowi txt, po jak Pan to ujął implozji.

Dość marnie to wygląda.

A moim największym zaskoczeniem jest pańskie samoograniczenie. Nic z tego nie rozumiem.

to z założenia jest czasowe.

Pan Y nie istnieje nigdzie poza TXT i nie mógłby istnieć. Jest Nikim, ale jest i lubi to bycie…

A ta beczka, to taka przeczekalnia…

Pozdrawiam

Będę się z przyjemnością oddawał zaproponowanej przez Pan formie korespondencji z Panem, może w ten sposób oddam (oddamy?) trybut zapominanej już dzisiaj epistolografii. Na razie połączenie beczki z drabiną wydaje mi się ciekawe. Podejrzewam, że podobnie jak facet, który wynalazł spinacz do papieru, nie zdajemy sobie jeszcze sprawy z epokowości tego wynalazku.

A teraz co do notki nr 1.: trudno wymagać, by od razu rozwinęła się dyskusja bez uświadomienia sobie chęci działania z jednej, a świadomością ograniczeń z drugiej strony. Jak mawiał Mały Kapral: “ potrzeba mi tylko trzech rzeczy: armat, armat i armat”.

Mnie cieszy liczba tzw odsłon, czyli ktoś to jednak przeczytał. Mała rzecz a cieszy.

Pozdrawiam serdecznie

jak pan wie, nie znajduję upodobania w kurduplach – militarystach.

Przy całej niedorzeczności, tego co za chwilę, wolałbym, abyśmy chcieli mówić: kosami zdobędziemy karabiny, a karabinami armaty.

Beczka na drabinie?

Och nie, jeszcze mi się w głowie zakręci.

To jest beczka po winie i w niej miłe są opary…

Dla mnie, muszę Panu wyznać, najważniejsza w TXT jest klubowa atmosfera. Ona niestety może istnieć tylko przy mocno ograniczonej populacji.

Rozumiem tych, co chcieli by masowego czytelnictwa, choćby. Jeśli nie masowego poklasku.

TXT chyba nigdy im tego nie da. Czas pokaże, czy to dla TXT dobrze, czy źle

Kreślę się życzliwie…

Zaufanie w obrocie gospodarczym jest nierozłacznie powiązane z etyką np. wykonywania zawodu. Prosze zajrzeć za godzinę na blog Pana Marka Olżyńskiego, gdzie opowiem pewna historię, która mu wczoraj obiecałem, więc nie wypada, aby zrobił to gdzie indziej.

A co do tej różnicy międzyświatowej. Pisałem już kiedys o pierwszym moim szoku kulturowym, bodaj w 1971 czy ’72, gdy podjąłem pierwszą pracę związana z odpowiedzialnością gospodarczą w Austrii. Stałem sie kierownikiem działu zakupów w jednej z największych sieci hipermarketów. Dziwiło mnie, że zamówienia dokonywane sa na telefon, towar przyjeżdża też na tej zasadzie, a papiery dopiero dużo pózniej. Płaciło się też na telefon zgodnie z ustalonym też telefonicznie terminem.

Zapytałem, jak to możliwe, że nikt nikogo nie przekręca, gdzie sa podkładki etc. Odpowiedź była prosta, zgodna z zasada zaufania (kredytu) kupieckiego. Facet/firma, ktora nie dotrzymałaby słowa, nie małaby/łaby czego szukać w Europie, a może i na świecie, przynajmniej tym cywilizowanym. Wtedy oznaczało to na zachód od Odry.

Ide do Pana Marka, bo jego, siebie, a może i Pan natchnąc otuchą.

Pozdrawiam serdecznie

zazdroszczę Panu niemożebnie,beczki nie!bom wygodny na stare lata się zrobił.
Tak naprawde zazdroszczę Panu tego śprytu do przyciagania komentatorów do swojego bloga!
Pan jesteś okropny manipulant,jakieś dziwadła sosjotechniczne Pan eksperymentujesz,a mnie w dołku ciśnie z zawisci.
No wyłóżyłem to,co mnie na palcach świerzbiało.

Pozdrawiam z szacunkiem

myśl o beczce po kapuście mną wstrząsnęła.

Muszę to przetrawić...

Jakies dziwaczne te telewizyjne informacje Iglo szanowny – co do tych wycieraczek. Ço to za kanal byl? Czyzby w Grecji rowniez deszcze nie padaly ?

ale inaczej nie dałem rady wyjaśnic swojej pomyłki

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

proszę wybaczyć, ale po przeczytaniu Pańskiego pisania obraz mi się taki utworzył:

dyskoteka wiejska (w dawnym, zbankrutowanym jeszcze przez Reagana, kurniku), łomot, proste alkohole i taniec na rurze.

A w kątku bibułką karbowaną odgrodzone trzy stoliki z napisem: Nur fur Tylko dla działaczy Ochotniczej Straży Pożarnej. Obowiązują mundury galowe i suknie wieczorowe

Powiem tak: moim zdaniem się nie da.

Pisząc o atmosferze klubowej myślałem o tym, że każda agora narzuca swoje środki ekspresji: żart z, za przeproszeniem, maratonu kabaretowego w Opolu, który tam tłumy poruszy, zabrzmi w małej piwnicy jak odgłos niestrawności.

Żart z piwnicy nie zostanie usłyszany na stadionie.

Pańskie wywody o beczkach i drabinach będę ignorować, podobnie jak ahistoryczne wywody o kosynierach.

Od pierwszych mi się we łbie zakręca, od drugich mi metodologia słabuje.

znam takie chińskie sztuczki na pozbycie się ciemnej chmury i zaświecenie słońca w

duchu, także przyjmuje bez problemu:)

coś jak w “Zielonej Mili” ten przemiły

skazaniec

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

gdzieżby tam!

Sam się nad tym, co Pan napisał czasem zastanawiam.

A co do krwawicy, to szło mi o co innego.

Mam to szczęście, że mogę sobie pozwolić na chorowanie.

Nie wszyscy mają. Ja to wiem, ale przecież nie poradzę wiele na to (_by the way_: Czy Państwo pamiętają o sensownym przeznaczeniu 1% swoich podatków?)

Martwi mnie to, ciągle tak popularne jest szukanie nie istotnych, czasem z nami samymi związanych, przyczyn naszych niemożności w innych, którzy przez sam fakt swego istnienia ponoszą odpowiedzialność.

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

w zasadzie nie ma między nami sporu (poza kwestią zasadnośći stosowania taktyki kosynierów w warunkach współczesnego pola walki).

Ja po prostu będę się opierał, że się nie da wszystkiego na raz osiągnąć.

Albo masowość, albo klub.

bylem kiedyś na przedstawieniu Piwnicy w sali Kongresowej. Groza!

A przecież t katastrofa odbyła się przy (i mimo) ogromnej dobrej woli zarówno na scenie jak i na widowni.

Chociaż cuda się zdarzają.

Bylem kilka,miesięcy temu na kabarecie w sali na kilkaset osób i to pełnej. Na dodatek widownia była, jakby tu rzec – wymagająca. W zasadzie uczeni i przygarść studentów.

Początek byl trudny, ale potem jakoś się odnaleźliśmy wszyscy wraz i było fajnie. Zdecydował dowcip z telefonem komórkowym. Kiedyś się okazja nadarzy, to opowiem.

***

Przeczytałem Pana historię budowlaną. Bardzo budująca.

Mam i swoją. Mieszkam w bardzo dobrze zrobionej kamienicy.

Trochę się bałem, bo poza wykończeniówką, nie miałem wielkiego wpływu.

Ale potem się okazało, że mieszka tu z nami prezes tej firmy budowlanej, co to budowała.

Na inne jego produkty ludzie się skarżą. a my nie.

To jest właśnie, odwrotny do etycznego, sposób osiągania skuteczności.

Mam wrażenie, że jesteśmy wyuczeni do szukania takich dróg optymalizacji. Opartych na meta wiedzy, sposobie, że o pozaprawnych innowacjach nie wspomnę.

Co oczywiście nie umniejsza mojego zachwytu etycznego i estetycznego dla Pańskiej historii

Pozdrawiam znad wirtualnej Kałki

A jakby koncept Prezesa, kamienicy, budowlańców i mieszkańców zastosować wobec średniej wielkości kraju w Mittel-Europie?

Nikt by się nie skarżył. Przynajmniej na tę firmę budowlaną.

merlot

żeby się tak nie angażować totalnie od razu, może byśmy ten kraj (z kamienicą) w leasing wzięli?

merlot

a Pan się na prezesa piszesz?

Bo ja nie. Za nerwowy jestem.

...

A co mu te Pieniny zrobiły? Co prawda stare już są i przechodzone nieco, a na pochyłe drzewo i Igła skacze, niemniej żal mi troche tych górek w perspektywie tego, co Pan Igła z nimi może zrobić. Choć z drugiej strony u wejścia do wąwozu Białej Wody kręcono lata temu “Janosika” i jakoś nadal góry stoją, więc…

Poza tym, ja Panu na rękę, a Pan mi wbrew… I jeszcze się chichra.

Choć tu: “Elity rodzą się w dyskursie” – sam Pan sobie w stopę strzela, co przy Pańskiej podagrze nienajlepiej wróży.

Inteligencja zaś jest darem od Boga, a nie od producentów dyplomów rozlicznych.

Pozdrawiam serdecznie i czekam (1 miesiąc już minął, zostało 19)

Może się Pan zdziwi, ale tandem Nicpoń-Sergiusz by mi tu pasował.

merlot

w tandemy to ja niewierzący jestem, niestety.

Już chyba wolę triumwiraty…

Pan Sergiusz Administrator opublikował bardzo ważny tekst. Prawie mnie z beczki wyciągnął, ale się przewalczyłem.

Zresztą, szczerze powiedziawszy sam mi pomógł, bo się czepił pamiętnika. Ja tu sobie pamiętnik zakładam, a on się czepia. Trudno…

Wizja jest piękna i bardzo mi się podoba. Jeną ma wadę, moim zdaniem: ludzi mało. Widzę to już po sobie. To w zasadzie ostatnie tygodnie, kiedy mam więcej czasu i ładuję ten czas w TZT przede wszystkim.

Starałem się pisywać o różnych rzeczach. I poważnych, żeby nie powiedzieć, że ustrojowych (a ciągle wisi nade mną tekst o społecznej inicjatywie ustawodawczej, który ukaże się zaraz po wyjściu z beczki, czyli po Świętach Zmartwychwstania Pańskiego). I mniej poważnych, ale o poważnych intencjach. I takich o Tekstowisku, w różnej formie pisanych. W końcu o winach. To w sumie dużo. Tak sądzę, mało krytycznie się do swojej twórczości odnosząc

Trochę się boję, że zamiast gęstego, choć mieszającego kapuśniak z dekretami TXT otrzymamy kilka, dobrze pooddzielanych od siebie, wasserzupek. Ludzi mało.

Wiele razy myślałem o zasileniu Tekstowiska, ale mówiąc szczerz, na Pani Gretchen się moje możliwości wyczerpały. Mam jeszcze swój udział w przerobieniu na blogerów paru komentatorów, ale to było łatwiejsze

W kadrach jest problem. I wcale nie w odpływie kadr, ale w braku przypływu. Odpływ jest naturalną konsekwencją krystalizowania się dojrzałej formuły TXT. To co martwi zresztą najbardziej, to nie odejścia znanych blogerów, ale ciche zniknięcia. Brakuje mi kilku Pań, których od dawna na TXT nie widziałem…

Ale co do zasady to zamierzam kibicować tym zmianom. Trochę, żaluję, że tekst Pana Sergiusza nie ukazał się przedwczoraj. Paru rzeczy bym pewnie nie zrobił.

A tak, to trzeba słowa dotrzymywać i jeszcze przez dwa tygodnie w beczce siedzieć...

Słońce się przebija przez chmury…

Pański optymizm jest trudny do zniesienia.

;-)

ja nie jestem na emigracji, ani w Sulejówku, tylko siedzę w beczce.

Jak coś uważam za ważne, daję temu wyraz. Albo kilka wyrazów.

Zwrócono mi uwagę, że oddziaływam zbyt silnie.

Nie chce mi się w to wierzyć (to nie minoderia), ale proszę bardzo – będę oddziaływał lokalnie. Tylko na tych, których ciekawią moje opinie.

Pozdrawiam

bo mam tendencje do “I’m fine” lub tego:

ale pracuje nad sobą:)

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

ale nieżeglujący jestem, dla delikatnej mojej kompleksji żołądkowej.

A że higiena to podstawa zdrowia – wiem. Jak wylezę, to się umyję wypachnię i przyzwoicie przyochajtnę.

Na razie nie widzę potrzeby, bo nie widzę też żadnej opozycji dla ogłoszonych dzisiaj planów.

Nie widzę sił ludzkich, które te plany wypełniać będą, ale tym będę się martwić, kiedy się plany przybliżą do rzeczywistości.

ciekawy pomysł z tymi komentarzami i notkami:)

nawet o mnie jest….

Apropos mojego komentarza, to ani talentu ani popularności swj nie widzę...
A i wypowiadam się w swoim imieniu, oczywiste to przecież, jak zawsze zresztą, nawet jak pisze w l.mn.

No i dodam, że nic nie oprotestowałem, bo plany reform mi żadne nie przeszkadzają, chodzi o to, że po prostu ja naprawdę piszę, bo lubię, bo się uzalezniłem, bo mnie to bawi, takie egoistyczne to trochę.
Nie za bardzo się odnajduję w jakimś zbiorowym działaniu, tworzeniu jakichkolwiek mediów, zajmowaniem losem państwa, społeczeństwa a tym bardziej wpływaniem na nie, więc tylko zaznaczyłem, że ja z boku jak zwykle trochę chcem być.

P.S. A z tym dobrym moim pisaniem to trochę przesadziłem, aczkolwiek ja już cuś tworzę, to się staram lekkawo.

Pzdr

Jestem pod wrażeniem zaznaczonego rozróżnienia między inteligencją, a elitą. Takiego podejścia mi brakowało. Coś próbowałem sobie na ten temat podywagować, ale ja prosty amator jestem. Dziękuje za tak prosto wyrażone wskazanie.
Z wyrazami szacunku.

Wprowadzę chyba kategorię odkryć naukowych.

Pan Sajonara odkrył właśnie, że winę za przejęcie przez Komunistów władzy w Czechosłowacji ponoszą nie komuniści, a wprost przeciwnie. Bo to demokraci, jak to ładnie Pan Sajonara ujmuje – “strzelili focha” i nie chcieli z komunistami współpracować. Dziwni jacyś. Naprawdę. Jak rozumiem, na poparcie swojej tezy, o możliwości współpracy z komunistami, ma Pan Sajonara liczne przypadki cywilizowanej obecności komunistów w rządach koalicyjnych. W Europie lat 40 i 50.

Jeden z najbardziej gorzkich, czeskich żartów mówił, że z miłości do Kraju Rad Jan Masaryk wyskoczył przez okno, a z zamiłowania do czeskiego porządku – zamknął je za sobą.

W świetle najnowszych odkryć Pana Sajonary, Jan Masaryk (bezpartyjny minister spraw zagranicznych, który nie zrobił focha) wyskoczył przez okno, ponieważ chciał uniemożliwić Czechosłowacji budowanie demokratycznego dobrobytu. Wypadając w okna, zaprzepaścił ostatnią szansę na demokrację w Czechosłowacji.

W “Rewizorze”, wspomina się o podoficerskiej wdowie, która sama się wychłostała...

Może nawet bym tego nie zauważył, albo zignorował, gdyby nie to, że Pan Sajonara jest nauczycielem. No cóż, ważne, że postępowym…

Ciemno, jeszcze ciemniej… Dobrze, że są chociaż rekolekcje u Pana Poldka

Pan się znęca nade mną.

Idź Pan lepiej do tego Sajonary (co o nim wyżej napisałem) i nawkładaj mu bęcków ode mnie.

będziesz mi Pan tu jeszcze lewicowe miazmaty zaprowadzal, Panie Maxie.

A ja się dziwilem, że dziecku glupoty do głowy w szkole wkładają...

Ludzie przybędą. Widzę ten problem odwrotnie. Trzeba zrobić miejsce, by przybyli. Oraz by mieli w czym się odnaleźć.

Prawdę powiedziawszy, wyjściowa formuła TXT sama w sobie tworzy nieprzemakalną barierę. Bo ani to nic nowego (atrakcyjnego), takie blogowisko, do tego podobne strukturalnie do miejsca o wątpliwej (już) sławie, do tego po większości (nadal) zaludnione uchodźcami z tamtego atolu. To wszystko razem tworzy samo-betonującą się skorupę. Którą nadszedł czas rozkruszyć. Gwałtowne narastanie ciśnień odśrodkowych dobitnie na to wskazuje.

P.S. klimatycznie w tej Pańskiej beczce. Całkiem, całkiem :)

Pozdrawiam,
s e r g i u s z

miejmy taką nadzieję.

Zawsze mnie zadziwia, jak łatwo jest rozwiać moje obawy zwykłym optymizmem

Jak rozumiem, wszystkie takie drobiazgi jak marketing itp, to macie ładnie przemyślane.

No to tylko czekać zmian.

Co do zasady bardzo mi się plan podoba, więc na pewno możecie Państwo liczyć na moje wsparcie.

A co do beczki, no to jak beczka.

Usłyszałem, a raczej przeczytałem, że (się) za bardzo mieszam, to sobie posiedzę w beczce.

Jedno przykre, że człowiek zrezygnował z prawa do osobistego obsobaczania. Ale jakoś przeżyję.

Dobranoc się z Panem

i idę już, bo jutro, wstawszy rano, jednak iść do pracy na trochę będę musiał...

Szacuneczek ogólny

:)

Pan Zenek narzeka, nie wiem czemu, że go nie czytam. Otóż czytam i bardzo jego obecność w okolicy doceniam.

Jakby ktoś wedle Pana Zenka przechodził, to niech mu powie, żeby się nie smucił ponad statystyczną miarę.

Piękne jest słońce, a na dodatek mam dziś zajęcia i mogę uniknąć licznych uroczystości wymagających krawata…

no i w końcu się doczekałem:)

Po dwóch ostrzeżeniach działa we mnie autocenzura. Tak więc, czasami czytam sobie TXT, dostrzegam jakąś piramidalną bzdurę i czekam; wstrzymuję się z komentarzem. Ze względu na ewentualne oskarżenie o wycieczki osobiste i rozbijacką robotę:).

Czekałem np., czy ktoś sprostuje opinię wykształconego i nie młodego już blogera, że jedną z największych historycznych głupot Polaków było to, że w roku 20 nie wykorzystali sytuacji i nie zajęli wszystkiego tego, co skłonni byli im dać bolszewicy. Nie doczekałem się:).

Tu też dopiero w pełni zrozumiałem znaczenie słów byłego premiera mówiące o tych, co stoją po stronie ZOMO- po przeczytaniu fragmentu scenariusza innego blogera:
ten nienawistny podkościelny tłum, idący wieszać komunistów, wyrywający z szeregów chłopców- zomowców a następnie katujący ich.
Ta troskliwość milicji; czy aby nie zabraknie opieki medycznej?
I te całkiem poważne przed scenariuszowe rozważania, czy jednym z bohaterów uczynić tatę esbeka czy syna esbeka?
Zaiste antyczna tragedia:)
Już nawet miałem spytać, dlaczego mamy się tak ograniczać?
Bohaterami filmu o Solidarności powinni być i tata i syn, oczywiście obaj esbecy. Wspólnie przecież obalili komunę:).

Tak sobie poczytuję te i inne kawałki, i zastanawiam się, czy aby ze mną jest wszystko w porządku?
Bo, jeśli tylko ja to dostrzegam, a jest tego naprawdę sporo, to najwyższy czas z tym coś zrobić...

Wczoraj w końcu dowiaduję się z wiarygodnego nauczycielskiego zródła, co było powodem przejęcia władzy przez komunistów w Czechosłowacji.
I już pewny byłem, że i ta wersja jest dla wszystkich satysfakcjonująca, gdy zajrzałem do Pana.
Serdecznie dziękuję, powoli zaczynam odzyskiwać nadzieję:).

pozdrawiam

miło, że pan zajrzał do mojej samotni i ja ciepłym słowem ogrzał.

to proszę mi napisać ile to jest na ludzkie pieniądze.

Idzie mi o kosmiczne ceny na śliwowicę, bo przyznam, że śliwowica mogłaby łacno przyśpieszyć moją wyprawę na południe…

Używając słowa “kosmiczne” miałem na myśli raczej nieosiagalność tego trunku. Zbiera się tych śliwek tak ze 30-50 kilogramów, a potem pędzi w sposób dla mnie tajemniczy. Wychodzi z nich zaledwie kilka litrów. Zamawia się to to jeszcze w lecie, by odebrać ewentualnie w grudniu.

Spróbuję podczas Wielkiej Nocy przepytać, czy ktoś ma butelkę na zbyciu. Jesli tak to zakupię i podczas najbliższego pobytu w pobliżu beczki (a może Beczki?) wręczyć Panu jako wyraz sympatii i szacunku. Zaznaczam jednak – jeśli mi się uda. Chyba że wybierze się Pan na przełomie październikai listopada, po pierwszych przymrozkach do Szczawnicy i uda się w owo miejsce, gdzie zdziczałe połemkowskie śliwy jeszcze wegetują, następnie zbierze odpowiednią ilość i sam upędzi.

Podobna sławą w kręgach wtajemniczonych cieszy się dzięgielówka pędzona – uwaga, osoby postronne proszone są o nieczytanie!!! – na bazie kłączy arcydzięgla zbieranego na terenach Stacji PAN w Zakopanym gdzies w połowie lutego. I też wychodzi im tylko kilka butelek trunku. I też zamawiać trzeba duuużo wcześniej.

Pozdrawiam serdecznie

PS. A o takich wyprawach na południe pisywał niejaki Mrożek, też Krakus. Tylko je chyba inaczej nazywał.

no wiedziałem, że Pan tego Mrożka wykryje, dobrze chociaż, że mnie Pan do tego tam małpiszona nie porównał.

Ja niestety niepędzący jestem (w ogolności raczej wolno sobie żyję), a opisy Pańskie bardzo do mojej przemówiły wyobraźni. I nie tylko, bo ślinianki mi zwariowały cokolwiek.

Kusi mnie Pan. Ale ja w Wielki Post jestem silny. Wytrzymam.

Ale po Wielkim Poście z beczki wylezę...

Pozdrawiam mamrocząc

zauważę, że przelicznik jest mniej więcej taki.
Jedna litra!!! ( owocówki, tak na cebulki smakowe jakie 70% mocy ) na kilo cukru, owoce są w załączeniu.

Mnie to pędził niejaki Gorczyc ( nazwisko pisane z mazowiecka ), emerytowany woźny z mojej podstawówki, niestety ostatniego pędzenia nie doczekałem z przyczyn prozaicznych ( 10 kilo cukru, 15 kilo węgierek ), czyli absolutnego zaangażowania się w proces pędzenia, pędzacego.
No i na dodatek, właśnie skutkiem tego zaangażowania była niedawna śmierć, pod kołami, wspomnianego.
Igła

też się w swojej beczce zatrzasłem, czasem ino tylko lufcik uchylam żeby wygladnąć.
Nic ciekawego nie widzę.
No może oprócz p. Dellilah, która do obiadu bez bielizny chodziła.
Ale potem się ochajtnęła i na miasto poszła.
To i znowu nic nie widzę.

Nooo, o Michnika znowu się pobili, ale co to za nowina?
I p.Zenek.
Tyle, że o tym to lepiej w środku gadać.
Beczki, rzecz jasna.
Igła

żeby kobiety bez bielizny chodziły. Zwłaszcza po kościołach, bo przeciągi tam zazwyczaj panują.

Co do reszty, to podobne mam odczucia, choć czasem pewnie w ocenach się różnię

A le ja zasadniczo o rękę Pańską pytalem, przepraszam, że tak nachalnie…

gdzież mi do sodowej wody? Albo i do żeńskich wrażeń.

Kobieta człowieka nie zrozumie, mówią, ale i odwrotnie jest problem.

Dajmy na to, kobieta namawia człowieka do pisania, a jak napisze, to odpowiedzi nie ma. Albo mówi taka: zimno jest, nie włożę czapki. Trudne, mimo lat praktyki.

A co do nucenia, to jest taki utwór piękny, co się zaczyna od słów:

Nie najlepszy miała gust, nie wiedziała, kto to Proust…

Ale to, to już my sobie, z Panem Lorenzem, pod śliwowicę zanucimy. W stosownym czasie…

A Pani, to może sobie zanucić Herbatkę...

...

nic nie zrozumiałem.

Ja o czapkach i przyrodzonym dla płci braku logiki, a Pani o pozaumownych, opartych na zwyczaju prawnym, klauzulach kontraktowych u Bola.

A w kwestii zakwitających dziewcząt, to ja mam córkę, która też z tego nic nie zrozumie i się będzie czepiała. Zawsze się czepia jak nie rozumie. Jestem z niej dumny dlatego.

Chybam rzeczywiście coś przeoczył?

I co do tego mają starożytne miasta, których mieszkańcy byli inaczej niż ja zorientowani? Wątek o UFO, w którym Pani partycypuje jest dwie przecznice dalej…

Nic nie rozumiem. Polopiryne sobie wezmę chyba…

Nie mam wątpliwości, że los Czechosłowacji był przesądzony zanim nastał rok 1948. nie ma wątpliwości, że komuniści zagarnęliby władzę w tym państwie. kwestia otwartą zostawało jak i kiedy.
W lutym ’48 mniej niż połowa ministrów rządu czechosłowackiego podała się do dymisji. Była to opozycja wobec rosnącej siły komunistów. Byli to ludzie stojący na pozycjach demokratycznych. Liczyli, że poprzez swoja dymisje doprowadza do kryzysu parlamentarnego i przedterminowych wyborów. Dalej liczyli, że mimo sporego poparcia jakimi cieszyli się komuniści, prawdziwego poparcia nie wymuszonego aparatem terroru (choć nie ulega wątpliwości, ze ten tez działał), bo zupełnie inny status mieli komuniści w Czechosłowacji niż to było w naszym kraju, (a błędnie analizuje się wydarzenia w Czechosłowacji przez pryzmat polski) uda się opozycji wygrać te wybory.
Tymczasem do kryzysu parlamentarnego nie dochodzi, więc i do wyborów też nie, a Benesz przystał na rekonstrukcję rządu i tym samym komuniści z pomocą demokratów mieli własny rząd.
Masaryk nie podał sie do dymisji z resztą opozycjonistów i potem w zrekonstruowanym rządzie figurował jako postać bezpartyjna. Niejako sankcjonował istnienie rządu komunistów. Okazał się postacią tragiczną. Walczył z komunistami, liczył na utrzymanie demokratycznej Czechosłowacji, a następnie los sprawił, że swoim mocnym nazwiskiem firmował rząd swoich politycznych wrogów. Czeski sąd w latach 90-tych potwierdził tezę o samobójstwie Masaryka. Owszem jest to samobójstwo tajemnicze i dla legendy Masaryka wygodne jest twierdzenie o udziale osób trzecich. Niemniej sami Czesi piszą o opuszczonym i zagubionym polityku, który w marcu 1948 był przegrany, stąd pozornie niewiarygodne samobójstwo jest traktowane poważnie. Jednak po co mieliby go zabijać? I kto? Wszak dla komunistów był on już pożytecznym idiotą.

Opozycja demokratyczna nic nie uczyła się z historii. Strzelili focha licząc, ze przechytrzą sprytnych, a Benesz ich przestrzegał. Gdyby nie strzelili focha to i tak komuniści zagarnęliby władzę, ale oddali czerwonym sposobność zrobić to pod pozorami demokratycznych procedur. Klasyczny samobój.

Przepraszam za oczywistą literówkę. Jak bylem jej przedstawiany to byla i J. i D. Co w niczym nie umniejszalo jej klasy.

Pozdrawiam

no wiem przecież.

Tak tylko się czepiam, przez zazdrość...

po co się wysilać?
Jest technika.

http://www.tekstowisko.com/analityk/53434/zatruty-korektor

i tu

http://www.tekstowisko.com/banan/53430/noc-zywych-trupow

Igła

obawiam się, że nie zrozumiał Pan tego, co napisałem, ale proszę wybaczyć, nie zamierzam się zajmować egzegezą własnego bloga.

Jak Pan chce winić ofiary, za to że zostały ofiarami, to proszę bardzo.

Po pierwsze, jeżeli zwracam się do kogoś w pewnej formie grzecznościowej, to oznacza to, że podobnego traktowania oczekuję w zamian.

Po drugie, sam sposób opisywania wydarzeń historycznych, wskutek których ucierpiały tysiące ludzi, jako meczu, podobnie jak wszystkie inne użyte przez Pana środki poetyckie, jest dla mnie nie do zaakceptowania.

Jeśli nadal nie rozumie Pan o co mi chodzi, proszę wykonać ćwiczenie praktyczne i opisać w podobny sposób ostateczną decyzję dr Korczaka. I głośno sobie ją przeczytać.

Nie mnie. Pan jest po innej stronie, niż ja. Ja nie grywam w futbol czaszkami.

Nie dogadamy się.

dziękuję za erudycyjną prezentację.

Moje ślinianki cokolwiek zwariowały….

Wokół beczki cisza i spokój. To dobrze. Tego, w końcu oczekiwałem. Taki był sens tego posunięcia. Nareszcie mogę sobie podywagować. Tak jak lubię. Sam dla siebie. Dla uporządkowania myśli.

O służbie zdrowia nie chce mi się dywagować. Trochę, dlatego, że jestem w tej luksusowej sytuacji, że od lat nie maiłem kontaktu z państwowym jej obrazem. Jednocześnie nie musze płacić za opiekę zdrowotną, z której korzystam. Trochę też, zapewne, dlatego, że boję się nawet myśleć o poważnych chorobach. Ludzie w pewnym wieku tak mają.

Fanaberie Prezydenta też już mną nie wstrząsają. Nie ma, o czym pisać. Roztrząsanie czy Prezydent zawarł deal z Adamem Michnikiem, jakoś mnie nie pociąga.

Co innego dyskryminacja płciowa.

Pani Delilah rozpoczęła wczoraj obchody Dnia Kobiet. Pani Alga dołączyła, ze swoim spojrzeniem. Trochę już o tym napisałem w poprzedniej notce. Dziś patrzę, jak Pan Igłą dostaje klapsy na gółkę, ale się odgryza.

Przyszło mi do głowy, że mamy tu do czynienia z pomieszaniem języków. Z jednej strony mamy język ideologii, z drugiej język własnego doświadczenia. Osobniczego, jakby powiedział jakiś socjolog, gdyby się tu przypadkiem zbłąkał.

Kłopot z feministkami polega chyba na tym, że trudno im wytłumaczyć, że dyskryminacja kobiet (często przejawiająca się w okrutnych, brutalnych formach) nie jest niczym wyjątkowym. Niczym nie rożni się od dyskryminacji rasowej, dyskryminacji ze względu na pochodzenie społeczne. Od dyskryminacji niepełnosprawnych, brutalnej dyskryminacji dzieci etc.

A nie jest. Zło ma różne formy, a dyskryminacja jest naszym chlebem codziennym. Każda kultura znajduje w sobie miejsce dla gorszych. Można to nawet sensownie wytłumaczyć i uzasadnić potrzebę społeczną takiego zła

Nie wystarczy utożsamić problemów kobiet z problemami homoseksualistów. Zresztą, moim zdaniem, to nie są te same problemy. Dyskryminacji płci nie powinno się sprowadzać do dyskryminacji seksualnej. Tak sobie, w beczce, myślę

Kłopot w tym, że feministki tego nie widzą. Podobnie patrzą na świat dyskryminowani rasowo czarni bracia. Podobnie patrzą na świat inwalidzi, jeżeli nie pogodzili się ze swoją społeczną pozycją. Zło, które dotyczy nas, albo tych, z którymi się utożsamiamy, jest najważniejsze. To normalne. Próba spojrzenia na to z szerszej perspektywy bywa odbierana, jako brak empatii. W najlepszym razie…

Czasem słusznie, ale czasem chyba nieco zbyt pochopnie.

Kłopoty z resztą są rozmaite. Jedni patrzą przez pryzmat swojego doświadczenia i albo negują problem (_Nigdy się z czymś takim nie spotkałem. To nie może być prawda_), albo też przyjmują a priori, że zło ma charakter jednostkowy, kierowane jest wobec poszczególnych ludzi, a nie wobec zbiorowości wyróżnianych przez płeć, stan zdrowia, kolor skóry. Tak jest łatwiej.

Pomieszanie języków. Bogaty, biednego nie zrozumie. Jasne.

Tyle tylko, że zamykanie oczu na zło go nie znosi. Analizy kulturowe i społeczne tłumaczą przyczyny, ale nie likwidują złowrogich skutków.

Ale i odwrotnie. To, że jakaś zbiorowość jest społecznie, a często brutalnie i fizycznie upośledzona, nie oznacza, że składa się z aniołów. W ogóle, w kategorii aniołów mamy niejaki społeczny deficyt. Są źle kobiety. Inwalidzi bywają bardzo nieprzyjemni i okrutni. Prześladowani odpowiadają agresją i prześladowaniem skierowanym w przeciwnym kierunku.

I jeszcze inaczej. To że dominacja mężczyzn, białych, zdrowych, heteroseksualnych jest drugą stroną dyskryminacji, spierać się nie należy. W ogóle, dyskutowanie o faktach mija się z celem. Ale twierdzenie, że w takim razie wszyscy mężczyźni, biali, zdrowi i heretycy powinni zapłacić za zło, którego doświadczają dyskryminowani, jest nonsensem. Myślę, że niektórzy powinni spać spokojnie i nie być nagabywani w kwestii tego, czy są jednogarbni, czy dwugarbni.

Warto i trzeba mówić o dyskryminacji, zwłaszcza takiej która jest tak głęboko osadzona w kulturze, że nie widzą jej czasem sami dyskryminowani.

Czy to usprawiedliwia rewolucyjną retorykę. Nie wydaje mi się. Ale to tylko moje zdanie…

Pogoda jest brzydka. Mam nadzieję, że jutro też taka będzie…

Pana kwestię, ze bogaty biednego nie zrozumie to ja bym rozciagnal na znacznie wiecej aktualnych dyskusji na txt. faktycznie, bardzo sie mijamy, mowimy niby do siebie, ale obok siebie. sam w tym biore udzial. pomieszanie jezykow jak na wiezy Babel.

ale tak sobie pomyslalem, ze “mezczyzni, biali, zdrowi i heteroseksualni’ powinni sie moze bardziej aktywnie angazowac w odkrywanie tych kulturowo gleboko osadzonych dysktyminacji. bo ofiary najczesciej w walce o swoje bywaja jednak malo skuteczne…

znowu Pan grozisz?

Chmury na Grochowem są sinobite…

cieszę się, że się Pani tu pojawiła. Cichcem trochę na to liczyłem, skrobiąc dwie ostatnie notki.

Co do beczki, to na razie będę się trzymał swojego zamiaru.

Do Wielkiej Nocy nic, poza tym wątkiem. No chyba, że drupal na mnie wymusi podzielenie tego wątku. Ale to będzie tylko ten jeden (choćby podzielony) wątek, o ile nie będę odpowiadał, kajsi gdzieś, na jakieś zadawnione swoje pisania.

Więc na razie nie wylezę. Może Pani na razie nie mruczeć, ani oczu nie przymykać. Ja starszy jestem człowiek i doświadczony. Na nic Panine zachody…

Choć zostało to Pani zapamiętane…

Feministek może i nie ma, ale znalazłbym chyba jakiś odpowiednik. Ekwiwalent funkcjonalny, czy coś à la, w podobie. I niekoniecznie płeć miałaby tu wiele do gadania. Poprawność i niepoprawność polityczna rozmaicie się przejawia.

Cieszy mnie Pani współopinia na temat odrębności różnych praw i nieparalelności dyskryminacji.

W ogóle się cieszę, że Pani zaglądnęła, tym bardziej, że wątki przez Panią podjęte mam za ważny element dyskursu obywatelskiego…

Pozdrawiam z beczki

ja mam duży monitor i na dodatek ustawiony pionowo.

Ale to i dobrze, tak czasem odpocząć...

Panu również będzie zapamiętane to i owo.

Jeżeli chodzi o “to”, to bardzo się cieszę, że Pan tak uważa.

W sprawie “owego” ostrzegam Pana, Panie Yayco żebyś Pan mojej cierpliwości nie wystawiał na zbyt cieżkie próby i wyłaził bez zbędnego ociągania się!

zgubilem się i nie wiem, czego się bać, a co Panią cieszy.

Popadam w lękowe stany od tego…

I bardzo dobrze że się Pan pogubił:)

Taki pogubiony, otumaniony i lekko wystraszony będzie Pan po prostu łatwiejszy ;D

I tym szybciej wylezie sam, lub innym da się wyciągnąć :)

przykro mi to mówić, ale nie.

Ja, w ogólności, mało bojący się jestem.

Może lepiej niech Pani pomyśli: rozbawiony?

Dziwny dzień definicji i definicji i samodefinicji.

Wczoraj parę osób mnie zapytało: dlaczego? Nie umiałem odpowiedzieć.

Dziś, dzięki Panu Maxowi już wiem, dlaczego. Dlatego, że jestem inny niż Pan Bronek. Co chyba nie najlepiej o mnie świadczy. Wciórności…

Pan Max się dziś także zdenerwował na obłudę. Coś w tym jest.

Kiedyś jeden poeta stwierdził: Są dwa ważne powody dla których Polska mi zbrzydła: za dużo święconej wody, za mało zwykłego mydła.

Jest Wielki Post. Nie odczuwam nadmiaru święconej wody. Natomiast nadmiar tromtadracji rozmaitej – tak. Ale, co ja tam wiem…

Chyba jednak nie pada. Ale, jaka to różnica, z perspektywy beczki…

...i bardzo dobrze że nie :)

a tekst przekorny- pokazuje różne postawy w sytuacjach odrobinkę analogicznych

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

ale ja tyle lat żyłem jako byt (w mniemaniu swoim) samodzielny, a Pan mi okazał, że to tylko iluzja i odmienność od Bronka.

Muszę się z tym pogodzić.

Szacuneczek

a czy ja co złego, na onego Zetora, pisze?

Gdzie Pan wyczytal,że ja go nisko oceniam?

Przecież napisałem, że to ja jego uraziłem, a nie że on mnie…

Ja bylem – już dzisiaj raz użyłem tego słowa – rozbawiony…

Być może niepotrzebnie, albo za bardzo…

a czy indywiduum ma baczki. Bo ja mam (jak każden u nas na Grochowie łysy).

Więc jeśli tak, to może my się znamy ze sobą?

przy tych pomieszczeniach pot zimny mnie zrosił, ale odetchnąłem z ulgą.

Nie jestem baranem. Co najmniej – zodiakalnym.

Na szczęscie dla mnie, pod tym względem jest znacznie gorzej.

Pozdrawiam najchętniej

Pan Grześ kazał kobietom śpiewać w święto. No, nie wiem…

Pewnie zazdroszczę, że sam na to nie wpadłem.

Zresztą, w zasadzie nie świętuję, ale jakby jakaś Pani chciała posłuchać, jak śpiewają panowie… Nierzadko starsi troszkę…

W poniższym przypadku uprasza się o cierpliwość. Nie chodzi o wstęp, tylko o piosenkę…

I na koniec, przyjemny duecik:

Słońce świeci bez sensu…

Bede Pana podpuszczal, bo mi Pana glosu gdzieniegdzie brakuje. Powiedzmy, ze bede Pana malym beczkowym diablem, a Pan bedzie sie opedzal niecierpliwie. Jak sie diable zwane Delilah jeszcze aktywniej podlaczy, a moze i czart Gretchen skusi na kuszenie, to jakos damy rade. No a jak nie damy, to… nie damy.

Wyjdź Pan już z tej beczki. W sobotę trza się wykąpać i w czystej pościeli się wyspać a nie w beczce siedzieć.

Pani Gretchen tak ładnie napisała, a Pan w beczce.
A UE co na to?

I czym Pan zadziwiłem, bo mnie tu nurtuje?

jak Pan tak lubi, to co ja zrobię.

Co do Pani Gretchen, to wygląda na osobę rozsądną, więc powinna Panu wytłumaczyć, że nie należy się angażować w sprawy z góry stracone.

Nie mniej każda Pańska wizyta jest przyjemnością, na tym odludziu

poetyckością podejścia i zastosowanymi środkami formalnymi. Do głębi i inteligencji, to już mnie Pan przyzwyczaił...

No, nie wyjdę na razie. Założę drugą rolkę, może potem trzecią.

W wolnych chwilach napiszę może kilka tekstów, które będę miał w szufladzie, na wypadek braku czasu.

Wrócę w Lany Poniedziałek. Z wiadrem zimnej wody w dłoniach i hydronetką na plecach…

za każdym razem jak Pani do mnie zaglądnie, to mi Pani pisze, żem ponury.

No tak. cóż zrobić. Poznańska szosa zawsze tak na mnie wpływała.

Mnie chodziło raczej o moje refleksje, ale proszę się nie krępować

Pani refleksje są mile widziane. Ja wyjaśnialem jedynie drobne nieporozumienie, co do tego, co ja miałem na myśli.

Zaraz otworzę drugi wątek beczkowy.

Pozdrawiam